Als software ondernemer ben ik een hartstochtelijke bouwer.
Geef mij een probleem en een paar puzzelstukjes en ik ga desnoods jaren, of zelfs tientallen jaren, aan de slag. Bouwen. Om de ontbrekende puzzelstukjes te maken, vervolgens naadloos tegen elkaar te leggen en op die manier het probleem op te lossen. Ik word daar gelukkig van.
Nu zult u misschien zeggen: ‘Mooi! Fijn voor jóu dat jij van dat bouwen gelukkig wordt.’
Maar de vraag die ik mezelf stel, en die volgens mij iedereen aangaat, is de vraag of bouwen – iets creëren, oplossen, van waarde toevoegen – niet meer dan ooit een universele voorwaarde is voor menselijk geluk. Simpel gezegd: hoe kun je gelukkig worden, gezond functioneren, als er nooit iets unieks uit je handen komt en je louter leeft met producten en ervaringen die door anderen zijn bedacht en voorgekookt?
Zeg ik iets geks als ik beweer dat de meest succesvolle ondernemingen van de 21-ste eeuw (Apple, Google, Facebook) als gemeenschappelijk kenmerk hebben dat ze een basisproduct leveren, waar iedereen naar eigen inzicht gebruik van kan maken? Waar iedereen zijn eigen ervaringen, voorkeuren, identiteit(en) aan kan toevoegen?
Natuurlijk kun je hier cynisch over doen. En zeggen dat, bijvoorbeeld, het posten van een filmpje op Facebook in de verste verte niets unieks heeft. En net zo goed een voorgekookte handeling is als om acht uur kijken naar het NOS Journaal. Dat is een cultureel oordeel. Waar het ten diepste om gaat is, echter, dat succesvolle bedrijven de regie steeds meer overlaten aan de gebruiker/consument. Niet de directeuren op de hoogste verdieping bepalen wat het product, de dienst of de ervaring moet zijn, maar de consumenten op straatniveau bepalen dat, gefaciliteerd door techniek.
Software!
Tijdens de lezing van 7 juli jl., ‘Expeditie Sterrenkijker’, heb ik aan een select gezelschap uit het bedrijfsleven mogen vertellen hoe belangrijk het is na te denken over Economie 3.0. Daarin begrijpen succesvolle bedrijven dat ze niet langer almachtig zijn en hun klanten niet tot achter de komma moeten willen sturen, maar bouwen ze aan actuele technieken en platforms (of sluiten zich daarbij aan), die consumenten zèlf in staat stellen de regie te nemen. Ik was dan ook zeer vereerd om de lezing samen met Rachelle van der Linden, medeoprichter van de baanbrekende onlinebank Knab, te mogen verzorgen. Deze bank is in zekere zin de verpersoonlijking van Economie 3.0. Knab stelt consumenten maximaal in staat zèlf die regie te pakken, zèlf hun financiële toekomst in te richten.
Begrijp me niet verkeerd. Het is niet erg dat niet iedereen zich meteen thuis voelt in Economie 3.0 (zeker voor ouderen is het soms lastig). En dat sommigen huiverig staan tegenover al dat ‘delen’ en die nieuwe ‘gemeenschappelijkheid’. Maar mijn boodschap is er niet minder helder om: juist omdat veel levensvoorwaarden in de toekomst verzekerd zullen zijn (inkomen, onderdak, energie) zullen mensen hechten aan het pakken van de regie. Het in staat zijn zèlf iets te bouwen, of dat nu iets concreets of abstracts, iets zinnigs of onzinnigs, is.
Als software ondernemer bouw ik systemen om andere mensen (of bedrijven) zo frank en vrij mogelijk aan hun ‘ding’ of business te laten bouwen. Hún puzzels aan elkaar te leggen.
Ik zeg: dat is niet alleen een beproefd recept voor persoonlijk geluk, maar ook voor zakelijk succes in Economie 3.0.